دانشنامه و مفاهیم

بلاکچین یک دفترکل عمومی غیرمتمرکز است که شامل بلوک‌هایی است که اطلاعات در آن‌ها ذخیره می‌شوند. برای ایمن‌سازی اطلاعات، بلوک‌ها با کمک توابع رمزنگاری به هم زنجیر می‌شوند. این امر تغییر اطلاعات را بسیار دشوار و تقریباً غیرممکن می‌کند.

فناوری بلاکچین یک فناوری نوظهور است که به‌سرعت درحال‌توسعه است. تعداد فزاینده‌ای از صنایع از قبیل فناوری‌های مالی، پزشکی و زنجیره تأمین شروع به استفاده از فناوری بلاکچین کرده‌اند.

رمزارز نوعی دارایی دیجیتال مبتنی بر فناوری بلاکچین است که امکان انتقال ارزش همتابه‌همتا را بدون دخالت اشخاص ثالث قابل‌اعتماد فراهم می‌کند. رمزارزها از فناوری بلاکچین و رمزنگاری برای ایمن کردن تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. این بدان معناست که بلاکچین به طور دائم هر تراکنش رمزارز را ثبت می‌کند و به کسی اجازه تغییر آن را نمی‌دهد. بیت‌کوین که در سال ۲۰۰۸ معرفی شد، قدیمی‌ترین رمزارز است. از آن زمان، بسیاری از رمزارزهای دیگر مانند اتریوم، لایت‌کوین، ریپل، تزوس و… ایجاد شدند.

ماینرهای رمزارزها به‌عنوان انگیز‌ه‌ای برای تأیید تراکنش‌ها و اعتبارسنجی بلوک‌ها، مبلغی را به‌صورت رمزارز، به‌عنوان پاداش بلوک، دریافت می‌کنند. در الگوریتم اجماع اثبات کار، استخراج رمزارز شامل دو مرحله است: تأیید تراکنش‌ها و حل توابع پیچیده ریاضی برای ایجاد بلوک. اولین ماینری که بتواند این تابع را حل کند پاداش بلوک را دریافت می‌کند.

در بلاکچین بیت‌کوین، پاداش بلوک اولیه ۵۰ بیت‌کوین بود. مبلغ پاداش بلوک بعد از هر ۲۱۰ هزار بلوک ۵۰ درصد کاهش می‌یابد که به آن هاوینگ می گویند. در شصت و چهارمین هاوینگ (Halving) پاداش بلوک به صفر می‌رسد.

فورک در بلاکچین به انشعاب در شبکه بلاکچین اشاره دارد که چندین نسخه به‌روز شده از یک بلاکچین را ایجاد می‌کند. ازآنجایی‌که بلاکچین‌ها منبع‌باز هستند، کاربران می‌توانند تغییرات و بهبودهایی را پیشنهاد دهند. اگر ماینرهای شبکه نتوانند به اتفاق آرا در مورد یک پیشنهاد تصمیم بگیرند، بلاکچین به چندین شبکه تقسیم می‌شود. در این مرحله، ماینرها می‌توانند انتخاب کنند که در کدام شبکه به فعالیت ادامه دهند.

دو نوع فورک بلاکچین وجود دارد:

• هاردفورک: هاردفورک به تغییرات اساسی و دائمی در شبکه اشاره دارد که ماینرها را ملزم به به‌روزرسانی نرم‌افزار خود می‌کند، برای مثال بیت‌کوین‌کش یک هاردفورک بیت‌کوین است.
• سافت‌فورک: سافت‌فورک‌ها به تغییراتی اشاره دارند که می‌توانند در بلاکچین بازیابی شوند. برای اینکه سافت‌فورک مؤثر باشد، اکثر ماینرها باید سیستم خود را ارتقا دهند.

کلمه آلت‌کوین به رمزارزهایی غیر از بیت‌کوین اشاره دارد. آلت‌کوین‌ها نیز رمزارزهای مبتنی بر بلاکچین هستند و امکان تراکنش‌های غیرمتمرکز (Decentralized) و همتا‌به‌همتا (Peer to peer) را فراهم می‌کنند. اگرچه آلت‌کوین‌ها شباهت‌هایی باهم دارند، اما از نظر فناوری و اهداف بسیار متفاوت هستند. به‌عنوان مثال، اتر (Ether)، ریپل (XRP) و لایت‌کوین (Litecoin)، آلت‌کوین هستند.

بیت‌کوین‌کش (Bitcoin Cash) که در سال ۲۰۱۷ ایجاد شد، یک هاردفورک از شبکه بیت‌کوین است که برای تسهیل پرداخت‌های بی‌واسطه الکترونیکی ایجاد شده است. این رمزارز به علت افزایش سرعت پرداخت‌های الکترونیکی، امکان اعتبارسنجی تراکنش‌های بیشتری را در یک بلوک فراهم می‌کند. برخلاف بیت‌کوین، بیت‌کوین‌کش می‌تواند تراکنش‌های بیشتری را در هر ثانیه با کارمزد کمتر پردازش کند.

اتریوم یک پلتفرم نرم‌افزاری جهانی غیرمتمرکز است که از فناوری بلاکچین پشتیبانی می‌کند. این شبکه بیشتر به‌خاطر ارز دیجیتال بومی خود اتر، شناخته می‌شود. اتریوم در سال ۲۰۱۵ توسط ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)  ایجاد شده است و در حال حاضر دومین رمزارز بزرگ از نظر ارزش بازار است. بنیان‌گذاران اتریوم جز اولین کسانی بودند که پتانسیل کامل فناوری بلاکچین را فراتر از ایجاد روش پرداخت مجازی امن در نظر گرفتند.

اتریوم به‌گونه‌ای طراحی شده است که مقیاس‌پذیر، قابل‌برنامه‌ریزی، ایمن و غیرمتمرکز باشد. لازم به ذکر است که بلاکچین اتریوم با بلاکچین بیت‌کوین متفاوت است. این تفاوت به کاربران اجازه می‌دهد تا برنامه‌های غیرمتمرکز بسازند که به‌تنهایی اجرا شوند.

قراردادهای هوشمند قطعه کدهایی هستند که برنامه‌های در حال اجرا بر روی بلاکچین را به‌صورت خودکار اجرا می‌کنند. این قراردادها زمانی خودبه‌خود اجرا می‌شوند که شرایط مقرر در قرارداد برآورده شود. در قراردادهای هوشمند، برخلاف قرارداد‌های معمولی، هیچ شخص ثالثی درگیر نیست. همچنین این قراردادها، شفافیت و امنیت را به کاربران ارائه می‌دهند.

قراردادهای هوشمند معمولاً بر روی بلاکچین اتریوم اجرا می‌شوند. برای مثال، صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) یا برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) از قراردادهای هوشمند برای اجرا بر روی بلاکچین استفاده می‌کنند. همچنین توکن‌هایی مانند توکن‌های ERC20 نیز با قراردادهای هوشمند تعریف می‌شوند.

بااین‌حال قراردادهای هوشمند همیشه امن نیستند. درواقع، آن‌ها می‌توانند نقص‌هایی در کد خود داشته باشند. بازیگران بدخواه می‌توانند از این نقص‌ها برای سوءاستفاده از قراردادهای هوشمند استفاده کنند. به همین دلیل است که شرکت‌های تخصصی اغلب قراردادهای هوشمند را قبل از راه‌اندازی، بررسی می‌کنند.

اجماع اثبات سهام یکی از راه‌های اعتبارسنجی تراکنش‌ها و افزودن آنها به بلاکچین است. با اجماع اثبات سهام، فرد می‌تواند مقدار مشخصی از بلوک‌ها را باتوجه‌به سهمی که از کل کوین‌های شبکه دارد استخراج کند. به بیان ساده‌تر، هر چه فرد کوین‌های بیشتری داشته باشد، بلاک‌های بیشتری می‌تواند استخراج کند.

این نوع اجماع جایگزینی برای اجماع اثبات کار است و مشکل مصرف انرژی ذاتی اجماع اثبات کار را حل می‌کند. اجماع PoS همچنین از حملات ۵۱ درصد جلوگیری می‌کند. زیرا برای ماینری که ۵۱ درصد از کوین‌ها را در اختیار دارد، حمله به شبکه سودمند نیست. نسخه ارتقا یافته اتریوم از مکانیسم اجماع اثبات سهام استفاده می‌کند. رمزارزهای دیگری از جمله Cardano، Tezos و Atmos همگی با هدف به حداکثر رساندن سرعت و کارایی و درعین‌حال کاهش هزینه‌ها از مکانیسم‌های اجماع اثبات سهام استفاده می‌کنند.

توکن ERC20 نوعی دارایی مجازی است که مبتنی بر بلاکچین اتریوم است .هرکدام از این توکن‌ها بنا به تعریفشان نماینده یک ارزش هستند و کاربران می‌توانند آن‌ها را ارسال و دریافت کنند. افراد می‌توانند این توکن‌ها را از طریق قراردادهای هوشمند در شبکه اتریوم ایجاد کنند.

امروزه بیش از ۴۰۰ هزار توکن در اتریوم وجود دارد که برخی از آن‌ها بسیار معروف هستند؛ مانند تتر (USDT)، توکن مرورگر بریو (BAT) و …

شبکه لایتنینگ یک بلاکچین لایه دومی است که در بالای بلاکچین بیت‌کوین قرار دارد و کانال‌های پرداخت خصوصی را بین طرفین ایجاد می‌کند. هدف شبکه لایتنینگ امکان تراکنش‌های ارزان‌تر و سریع‌تر است. این تراکنش‌ها همچنین امن و غیرمتمرکز هستند؛ زیرا به بلاکچین بیت‌کوین متکی هستند.

شبکه لایتنینگ کانال‌های پرداخت را بین طرفین ایجاد می‌کند. این کانال‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند که تراکنش‌های آنی را با کارمزد کم و حتی بدون کارمزد انجام دهند. این کانال‌ها تا زمانی که لازم باشد بازمی‌مانند.

تزوس یک بلاکچین غیرمتمرکز و منبع‌باز است که در سال ۲۰۱۸ ایجاد شد و رمزارز بومی آن XTZ است. تزوس می‌تواند انتقال‌های همتابه‌همتا (P2P) رمزارزها را اجرا کند و قراردادهای هوشمند را میزبانی کند. بلاکچین آن بر اجماع اثبات سهام متکی است. اخیراً، کاربران از این بلاکچین برای ایجاد توکن‌های NFT استفاده کردند. آرتور و کاتلین بریتمن بنیان‌گذاران تزوس هستند.

دستگاه خودپرداز بیت‌کوین یک کیوسک متصل به اینترنت است که به افراد امکان می‌دهد بیت‌کوین را با پول نقد خریداری کنند یا بفروشند. با استفاده از دستگاه خودپرداز بیت‌کوین می‌توان تراکنش‌ها را جهت ارسال یا دریافت وجوه در کیف پول رمزارزی مدیریت نمود.

صرافی متمرکز (CEX) پلتفرمی است که معاملات رمزارزها را بین کاربران تسهیل می‌کند. کاربران می‌توانند از صرافی‌های متمرکز برای تبادل، خرید، فروش و سپرده‌گذاری رمزارزهای خود استفاده کنند.

نهادهای قضایی به‌تدریج صرافی‌های متمرکز را قانونی و رسمی می‌کنند. این موضوع به کاربران امنیت بیشتری در برابر سرقت و کلاهبرداری می‌دهد. صرافی‌های متمرکز در مورد پول‌شویی و تأمین مالی تروریسم نیز امن‌تر هستند، زیرا بسته به کشوری که در آن قرار دارند، باید سیاست‌های سخت‌گیرانه AML/CFT را رعایت کنند.

سوآپ اتمی مبادله یک رمزارز با رمزارز دیگر با استفاده از قراردادهای هوشمند به‌جای صرافی‌های متمرکز (CEX) است.

یک مبادله اتمی، متکی بر نوع خاصی از قرارداد هوشمند به نام قرارداد قفل هش (HTLC) است. با این نوع قرارداد، کاربران باید در یک بازه زمانی تأیید کنند که وجوه را دریافت کرده‌اند. اگر آن‌ها این کار را انجام ندهند، قرارداد معامله را لغو می‌کند و صاحبان اصلی دارایی‌های خود را پس می‌گیرند.

یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) به کاربران این امکان را می‌دهد تا بدون دخالت یک نهاد متمرکز تراکنش‌های مستقیم همتابه‌همتا را انجام دهند. DEX یکی از کاربردهای امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) است. DEX ها، بر خلاف CEXها، وجوه کاربران را نزد خود نگه نمی‌دارند، این به این معنی است که کاربران کنترل کامل وجوه و کلیدهای خصوصی خود را در دست دارند. همچنین، DEXها اغلب از کاربران نمی‌خواهند که فرآیندهای احراز هویت (KYC) را طی کنند.

ICO  به عرضه اولیه رمزارز اشاره دارد و به پروژه‌های رمزارزی اجازه می‌دهد تا سرمایه جمع‌آوری کنند. این یک روش برای شرکت‌های رمزارزی به‌منظور تأمین مالی یک سرویس یا محصول جدید (یک برنامه، یک پلتفرم، یک کوین…) است. اساساً ICO همان عرضه اولیه عمومی IPO است که برای پروژه‌های رمزارزی گفته می‌شود. برای جمع‌آوری پول، ICOها از توکن‌هایی استفاده می‌کنند که سرمایه‌گذاران می‌توانند در ازای یک سهم یا یک ابزار مفید خریداری کنند. سپس می‌توانند از این توکن‌ها در سرویس یا محصول جدید استفاده کنند.

استخر ماینینگ مجموعه‌ای از چندین ماینر است که قدرت محاسباتی خود را برای استخراج رمزارزها کنار هم می‌گذارند. استخرهای ماینینگ به حل معادله سختی شبکه کمک می‌کنند. در واقع، استخراج بلاک‌ها برای ماینرهای منفرد روز‌به‌روز دشوارتر می‌شود. بااین‌حال، استخراج‌کنندگان با قدرت محاسباتی بالاتر از استخرهای ماینینگ شانس بیشتری برای حل الگوریتم و در نتیجه استخراج موفقیت‌آمیز بلوک را دارند. اگر گروه ماینرها با موفقیت یک بلوک را استخراج کنند، هر یک از اعضا برای کار خود پاداشی دریافت خواهند کرد.

یک کوین حریم خصوصی در بلاکچین غیرقابل‌ردیابی است و از حریم خصوصی و ناشناس بودن کاربران محافظت می‌کند. ازآنجایی‌که در بلاکچین بیت‌کوین هر تراکنش عمومی است، هرکسی می‌تواند اتفاقاتی که در بلاکچین می‌افتد را ردیابی کند. به همین دلیل است که کوین‌های حریم خصوصی وجود دارند. این ویژگی به کاربر اجازه می‌دهد تا به‌صورت ناشناس مبادله کند؛ زیرا مبدأ و مقصد کوین‌ها مبهم است. این ویژگی باعث می‌شود که کوین‌ها در بلاکچین از طریق ابزارهای تجزیه‌وتحلیل بلاکچین غیرقابل‌ردیابی باشند. برخی از کوین‌های حریم خصوصی شناخته شده عبارت‌اند از Dash  (DASH)، Monero (XMR)، Zcash (ZEC) وGrin

کاربران هنگام تراکنش با کوین‌های حریم خصوصی باید محتاط باشند. در واقع، آنها نسبت به سایر رمزارزها، نشان‌دهنده ریسک بالاتر پول‌شویی / تأمین مالی تروریسم هستند.

توکن بهادار یک توکن دیجیتالی است که توسط فناوری بلاکچین پشتیبانی می‌شود و نشان‌دهنده سهمی در دارایی‌ است و درعین‌حال با مقررات دولتی مطابقت دارد. STOها نمایش دیجیتالی از دارایی‌های دنیای واقعی مانند اوراق قرضه، سهام یا طلا هستند. توکن‌های بهادار مشابه گواهی‌های صادر شده برای سهام هستند. در مورد سهام، اطلاعات مالکیت به‌عنوان گواهی رسمی مالکیت در سند درج می‌شود. برای STO، اطلاعات برای توکن‌های بهادار ثبت می‌شود، اما تفاوت اصلی این است که STO در بلاکچین ذخیره می‌شود و توسط یک توکن نشان داده می‌شود. توکن‌های بهادار نیازمند وضع مقررات گسترده‌ای هستند.

ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) یک توکن دیجیتال صادر شده توسط بانک مرکزی است که در واقع یک نمایش دیجیتالی از پول بانک مرکزی است. در حال حاضر، چندین کشور مانند کره جنوبی، چین و روسیه روی پروژ‌ه‌های CBDC کار می‌کنند.

حمله گردوغبار یکی از تکنیک‌های رایج در پروژه‌های کلاهبرداری است. حمله گردوغبار شامل ارسال مقادیر کمی از رمزارزها به کیف پول‌های هدف است. سپس کلاهبردار این وجوه را ردیابی می‌کند و در نهایت صاحبان پشت کیف پول‌های موردنظر را شناسایی می‌کند. اغلب مقدار رمزارز ارسالی به‌قدری ناچیز است که صاحبان کیف پول حتی متوجه نمی‌شوند که هدف حمله گردوغبار قرار گرفته‌اند.

باج‌افزار بدافزاری است که از رمزارز برای جمع‌آوری داده‌های قربانی برای باج‌گیری استفاده می‌کند. بدافزارها شامل تمامی نرم‌افزارهای مخربی از جمله ویروس‌ها است که به رایانه‌ها آسیب می‌رسانند. انواع مختلفی از باج‌افزار وجود دارد که اغلب با استفاده از کمپین‌های اسپم ایمیل یا از طریق حملات هدف‌مند توزیع می‌شود.

باج‌افزارها اخیراً فضای رمزارزها را تحت‌تأثیر قرار داده‌اند. مهاجمان معمولاً داده‌های حساس کاربر یا سازمان را به‌گونه‌ای رمزگذاری می‌کنند که فایل‌ها، پایگاه‌های داده یا برنامه‌های کاربردی را در بر می‌گیرد. سپس، آن را غیرقابل‌دسترس می‌کند. پس از قفل‌کردن موفقیت‌آمیز پرونده‌ها، مهاجم مکاتبه با قربانی را آغاز و از کاربر درخواست رمزارز می‌کند. باج‌افزار اغلب برای پخش در سراسر شبکه‌ها و هدف قراردادن پایگاه‌های داده و فایل‌ها طراحی شده است که می‌تواند به‌سرعت کل سازمان را فلج کند.

طرح پامپ و دامپ یک تکنیک غیرقانونی است که به طور مصنوعی قیمت یک دارایی را افزایش می‌دهد. در پامپ و دامپ، کلاهبرداران اغلب اطلاعات نادرست یا گمراه‌کننده را منتشر می‌کنند تا یک جنون خرید ایجاد کنند که قیمت کوین را افزایش می‌دهد. زمانی که کلاهبرداران کوین خود را رها می‌کنند و کلاهبرداری از کاربران را متوقف می‌کنند، قیمت کوین اغلب پایین‌تر می‌رود و سرمایه‌گذاران ضرر هنگفتی می‌کنند.

اولین قدم برای کلاهبرداران (پامپ) خرید مقادیر زیادی از دارایی است. این باعث می‌شود دیگران نیز فکر کنند که با انجام‌ندادن این کار، فرصتی را از دست خواهند داد. مرحله دوم (تخلیه) زمانی اتفاق می‌افتد که کلاهبرداران تمام دارایی‌های خود را می‌فروشند و در این فرآیند سودهای بزرگی کسب می‌کنند. در این مرحله، قیمت دارایی به‌شدت کاهش می‌یابد و سرمایه‌گذاران دیگر را با دارایی‌های کم‌ارزش باقی می‌گذارند.

اطلاعات گمراه‌کننده در مورد قیمت کوین ممکن است در رسانه‌های اجتماعی، وب‌سایت‌های تحقیقاتی سرمایه‌گذاری، خبرنامه‌ها، تبلیغات آنلاین، ایمیل، اتاق‌های گفتگوی اینترنتی، پست مستقیم، روزنامه‌ها، مجلات و رادیو باشد.

کلاهبرداران اغلب از کانال‌های تلگرام یا دیسکورد برای تبلیغ یک دارایی یا یک ICO استفاده می‌کنند و طرح خود را اجرا می‌کنند.

از آنجایی‌که بسیاری از حملات و جرائم سایبری از رمزارزها برای درخواست باج استفاده می‌کنند بررسی این جرایم به‌ویژه باج‌افزار، تا حد زیادی بر ابزارهای تجزیه‌وتحلیل بلاکچین متکی است.

تجزیه‌و‌تحلیل بلاکچین اطلاعاتی را در مورد تراکنش رمزارزها ارائه می‌دهد.  بسیاری از محققین با کمک ابزارهای تجزیه‌و‌تحلیل بلاک‌چین به تحرکات و تراکنش‌های رمزارزها دسترسی دارند. هدف تجزیه‌و‌تحلیل بلاکچین شناسایی، خوشه‌بندی و نمایش داده‌های ذخیره شده در بلاکچین است. شرکت‌های متعددی که با رمزارزها کار می‌کنند، از ابزارهای تجزیه‌و‌تحلیل بلاکچین برای بررسی تراکنش‌ها و ارزیابی سطح ریسک‌ آدرس‌ها به‌منظور برآورده‌کردن الزامات نظارتی در سراسر جهان استفاده می‌کنند.

برای نهاد تنظیم‌گر، تجزیه‌وتحلیل بلاکچین اعتماد به سیستم را افزایش می‌دهد و اطمینان حاصل می‌کند که همه بازیگران اکوسیستم رمزارزی مطابق با قوانین و مقررات عمل می‌کنند.

فینتک به معنای فناوری مالی است و به فناوری‌های متنوعی اطلاق می‌شود که سیستم‌های مالی را بهبود می‌بخشند. فینتک فناوری‌های جدیدی را با هدف بهبود خدمات مالی سنتی ارائه می‌کند. هدف این است که خدمات مالی بیشتر در دسترس عموم قرار گیرند.

انطباق رمزارزها، فرآیند برآورده‌کردن الزامات مختلف تعیین شده توسط قوانین AML، با پیاده‌سازی ابزارها و فرآیندهای داخلی مناسب برای کاهش مؤثر پول‌شویی و تأمین مالی تروریسم است.

برای انطباق، کسب‌وکارهایی که با رمزارزها کار می‌کنند باید چندین فرآیند را اجرا کنند. این فرآیندها می‌تواند شامل KYC(Know your customer)، نظارت بر تراکنش‌ها (Transactions monitoring) یا ثبت گزارش‌ها نزد نهاد تنظیم‌گر باشد. این الزامات بسته به حوزه قضایی که شرکت در آن واقع شده است متفاوت خواهد بود.

فرآیند شناسایی مشتری (KYC) شامل مجموعه‌ای از رویه‌هاست که مشتریان خدمات مالی را شناسایی می‌کند.کاربران قبل از اینکه بتوانند یک حساب کاربری در یک سرویس مالی ایجاد کنند، باید مراحل KYC را بگذرانند. هدف این فرآیند، مبارزه با پول‌شویی، تأمین مالی تروریسم، کلاهبرداری مالی و اقدامات مجرمانه است. این فرآیند اطلاعات هویتی و مالی را جمع‌آوری می‌کند که به ارزیابی سطح ریسک مرتبط با کاربر کمک می‌کند.

KYC به‌تدریج در صنعت رمزارز به روند رایج تبدیل می‌شود و در آینده نزدیک این فرآیندها در تعداد فزاینده‌ای از حوزه‌های قضایی اجباری می‌شوند.

بررسی موشکافانه یا EDD یک فرآیند بررسی دقیق و KYC مشتری است. خدمات‌دهنده هنگام ایجاد یک رابطه تجاری به اطلاعات دقیق‌تری در مورد طرف مقابل نیاز دارد. بررسی موشکافانه فراتر از بررسی دقیق مشتری است. اطلاعات مربوط به طرف مقابل را جمع‌آوری می‌کند و سطح ریسک را ارزیابی می‌کند. این فرآیند در مواردی که الگوهای مخاطره‌آمیز شامل پروفایل‌های پرخطر یا دارای ارزش خالص بالا یا تراکنش‌های بزرگ است، آغاز می‌شود.

این فرآیند اطلاعات مربوط به تراکنش‌های انجام شده توسط یک شخص یا نهاد مالی را جمع‌آوری می‌کند و ارزیابی می‌کند که این تراکنش قانونی است و به جرایم مالی مرتبط نیست. با KYT، مؤسسات مالی می‌توانند اطلاعات جمع‌آوری کرده و ریسک معاملات انجام شده توسط مشتریان خود را ارزیابی کنند. KYT یکی از اجزای سیاست‌های مبارزه با پول‌شویی است. این فرآیند به ارزیابی ریسک معاملات و شناسایی تراکنش‌های مرتبط با جرایم مالی نیز کمک می‌کند.

دولت‌های سراسر جهان در حال ایجاد لیست‌های تحریمی هستند که در آن افراد و نهادهای اقتصادی را در لیست سیاه قرار داده‌اند. آن‌ها افراد یا سازمان‌هایی را فهرست می‌کنند که در فعالیت‌های غیرقانونی مانند پول‌شویی شرکت می‌کنند؛ بنابراین، شرکت‌ها نمی‌توانند با افراد یا نهادهای تحریم شده معامله کنند. اکنون دولت‌ها افراد و نهادهایی را که در فعالیت‌های غیرقانونی رمزارزها دخیل هستند در لیست سیاه قرار داده‌اند.

تحریم‌ها اقداماتی هستند که توسط تنظیم‌کننده‌ها یا دولت‌ها علیه کشورها، شرکا، رژیم‌ها یا سایر افراد به دلیل نقض قوانین بین‌المللی انجام می‌شود. همچنین برای مجرمان و اعضای سازمان‌های تروریستی که انجام تجارت در یک کشور یا بخش خاص را ممنوع می‌کنند، اعمال می‌شود. بخشی از انطباق AML شامل حصول اطمینان از این است که مشتریان تجارتی را انجام می‌دهند که مشمول هیچ تحریمی نیستند و شرکت شما می‌تواند خطرات کار با آن‌ها را به‌اندازه کافی ارزیابی کند. لیست‌های تحریم بخشی از سیاست‌های AML هستند؛ بنابراین، شرکت‌های متعهد باید کنترل‌های تحریمی را اعمال کنند تا با قوانین مطابقت داشته باشند.

مؤسسات مالی و VASPها باید گزارش تراکنش مشکوک (STR) را درصورتی‌که تراکنشی مشکوک به جرم پول‌شویی یا تأمین مالی تروریسم باشد، ارائه دهند. مقررات AML اغلب شاملSTR ها به‌عنوان یک الزام برای انطباق است. بااین‌حال، فعالیتی که نیاز به ثبت STR را ایجاد می‌کند، از کشوری به کشور دیگر تفاوت دارد.

STRها باید حاوی اطلاعات فرد یا نهاد مشکوک و خود تراکنش باشند. برای جمع‌آوری این داده‌ها، VASPها می‌توانند از اطلاعات هویتی جمع‌آوری شده در طی فرآیندهای KYC و ابزارهای نظارت بر تراکنش مانند استفاده کنند.

ارائه‌دهندگان خدمات دارایی مجازی یا VASP اصطلاحی گسترده است که به شرکت‌هایی اطلاق می‌شود که خدمات مرتبط با دارایی‌های دیجیتال ارائه می‌دهند.

دارایی‌های مجازی، نمایش‌های دیجیتالی ارزشی هستند که می‌توان آن‌ها را به‌صورت دیجیتالی مبادله کرد یا انتقال داد و برای مقاصد پرداخت یا سرمایه‌گذاری استفاده کرد.

طبق تعریف FATF،VASP کسب‌وکاری است که یک یا چند مورد از فعالیت‌های زیر را انجام می‌دهد:

• مبادله بین دارایی‌های مجازی و ارزهای فیات؛
• مبادله بین یک یا چند نوع دارایی مجازی؛
• نقل‌وانتقال دارایی‌های مجازی؛
• نگهداری یا مدیریت دارایی‌های مجازی یا ابزارهایی که امکان کنترل آن‌ها را فراهم می‌کنند.
• مشارکت و ارائه خدمات مالی در ارتباط با عرضه یا فروش دارایی‌های مجازی توسط ناشر.

به بیان ساده‌تر، صرافی‌ها، صرافی‌های همتا‌به‌همتا (P2P)، دستگاه‌های خودپرداز رمزارز، سبدگردان‌ها و صرافی‌های OTC، VASP هستند.

ششمین دستورالعمل مبارزه با پول‌شویی یکی از قوانین اتحادیه اروپا است که از پول‌شویی و تأمین مالی تروریسم در اروپا جلوگیری می‌کند. همچنین دامنه 5AMLD را گسترش می‌دهد.

6AMLD در دسامبر 2020 جایگزین 5AMLD شد. همه کشورهای عضو باید این دستورالعمل را تا ژوئن 2021 اجرا کرده باشند. درحالی‌که 5AMLD دامنه سیاست‌های AML/CFT را گسترش می‌دهد، 6AMLD قدرت بیشتری به نهادها و مقامات مالی برای جلوگیری از پول‌شویی و تأمین مالی تروریسم می‌دهد و مجازات کیفری سخت‌تری را اجرا می‌کند.

به طور خاص، 6AMLD فهرستی از 22 جرم از جمله جرایم سایبری را ارائه می‌کند که شامل پول‌شویی می‌شود. همچنین در این قانون مسئولیت کیفری به اشخاص حقوقی از جمله شرکت‌ها و شرکت‌های تضامنی نیز گسترش یافته است. این دستورالعمل مجازات حبس را برای یک جرم پول‌شویی از 1 به 4 سال افزایش می‌دهد. همچنین تأکید می‌کند که کشورهای عضو باید با به اشتراک گذاشتن اطلاعات موردنیاز با یکدیگر همکاری کنند.

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=uriserv:OJ.L_.2018.284.01.0022.01.ENG