میکسر چیست و چه کاربردهایی دارد؟

بهمن 10, 1402 | آکادمی

مقدمه

هویت افراد در شبکه‌های بلاکچینی مشخص نیست و همه فعالان شبکه ناشناس هستند. اما همه تراکنش‌ها و فعالیت‌ها به صورت شفاف در شبکه ثبت شده و برای همه افراد قابل دسترس است. به همین دلیل خیلی از کارشناسان معتقدند بلاکچین نتوانسته است سطح مناسبی از حریم خصوصی را ایجاد کند. به همین دلیل برخی از افراد از قابلیتی به نام میکسر استفاده می‌کنند تا فعالیت خود را به صورت ناشناس انجام دهند. در ادامه به مفهوم میکسر و مسائل مربوط به آن خواهیم پرداخت.

میکسر چیست؟

میکسر سرویسی است که رمزارزهای بسیاری از کاربران را با هم ترکیب می‌کند تا مبدا و صاحبان وجوه را مبهم کند. از آنجایی که بیت‌کوین، اتریوم و بسیاری از رمزارزها، دارای بلاک‌چین های عمومی و شفاف هستند، دستیابی به این سطح از حریم خصوصی دشوار است.

 

دلایل استفاده از میکسر

  • حریم خصوصی مالی: بسیاری از میکسرها به دلیل ترجیح یا نیاز به حفظ حریم خصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرند. حریم خصوصی مالی بسیار مهم است. به‌ویژه برای کسانی که می‌خواهند به صورت ناشناس معاملات قانونی انجام دهند.
  • پولشویی: درصد کمی از کاربران میکسر، مجرمان سایبری هستند. این مجرمان از میکسرها استفاده می‌کنند تا ارتباط بین کیف‌پول‌های که ازآن برای جمع‌آوری سودهای غیرقانونی خود استفاده می‌کنند و همچنین کیف‌پول‌هایی که از آن وجوه خود را به صرافی های مختلف منتقل می‌کنند، پنهان کنند. به این ترتیب، هدف آن‌ها جلوگیری از ایجاد هشدارهای ضد پولشویی است.

طبق آمار Chainalysis در ماه جولای در سال ۲۰۲۲، تقریباً ۱۰ درصد از تمام رمزارزها توسط نهادهای غیرقانونی در سال ۲۰۲۲ از طریق میکسر جابه‌‌جا شده‌اند.

بر اساس این نمودار در سال ۲۰۲۲، تنها ۳/۰ درصد از ارزهای دیجیتالی که در معرض نهادهای منطقه خاکستری مانند سایت‌های قمار و صرافی‌های پرخطر قرار گرفته‌اند، از طریق میکسر، منتقل شده‌اند. این آمار برای ارزهای دیجیتالی که در معرض نهادهای نظارتی مانند صرافی‌های متمرکز هستند، به ۱/۰ درصد کاهش می‌یابد.

میکسر چگونه کار می‌کند؟

اکثر میکسرها با فراهم کردن امکان برنامه‌ریزی برداشت در مقادیر و زمان‌های تصادفی، ردیابی وجوه واریزی را دشوارتر می‌کنند. برخی دیگر سعی می‌کنند با تغییر کارمزد تراکنش و نوع آدرس مقصد، اصل استفاده از میکسر را مبهم سازند.

انواع میکسر

میکسرها به ۳ دسته کلی تقسیم می‌شوند:

  • میکسرهای حضانتی متمرکز: میکسرهای حضانتی متمرکز، از اوایل سال ۲۰۱۱ ظهور کردند. این میکسرها به‌طور موقت مالکیت وجوه کاربران را به عهده می‌گیرند و معمولاً توسط یک عامل واحد اداره می‌شوند. از آنجایی که این نوع سرویس میکسینگ هم متمرکز و هم حضانتی است، کاربران را با ریسک‌هایی در زمینه حریم خصوصی مواجه می‌کند. همچنین این‌ میکسرها اغلب مورد پیگرد قانونی قرار می‌گیرند. زیرا نهادهای اجرایی مالی آن‌ها را به عنوان کسب‌و‌کارهای خدمات پولی ثبت نشده تلقی می‌کنند.
  • کوین‌جوین (CoinJoin): کوین‌جوین نوعی میکسر است که معمولاً در کیف پول‌های حریم خصوصی ساخته می‌شود. این میکسرها رمزارزهای مربوط به کیف‌پول چند کاربر را با یکدیگر ترکیب می‌کنند. کاربران اغلب این فرآیند را چندین بار تکرار می‌کنند. برخلاف میکسرهای متمرکز، کوین‌جوین‌ها غیرحضانتی هستند، به این معنی که هیچگاه وجوه کاربران را نگه نمی دارند.
  • میکسرهای قرارداد هوشمند: این میکسرها مانند نوع قبل، غیر حضانتی هستند. اما برخلاف کوین‌جوین، این میکسرها وجوه کاربران را در یک تراکنش واحد ترکیب نمی‌کنند و ساختار پیچیده‌تری دارند. در این نوع، کاربران وجوه خود را به میکسر ارسال کرده و یک یادداشت رمزنگاری شده دریافت می‌کنند که نشان می‌دهد آنها سپرده‌گذار هستند و سپس هر زمان که مایل باشند، با ارسال این یادداشت به میکسر، وجوه را به آدرس جدیدی منتقل می‌کنند. در این فاصله، ارزهای دیجیتال به روش‌های متفاوتی ترکیب می‌شوند.

میکسرهای مبتنی بر قرارداد هوشمند اغلب با ارائه‌دهندگان خدماتی به نام رلیرها (Relayers) کار می‌کنند، که می‌توانند اتر لازم برای پرداخت هزینه‌های گس در تراکنش‌های مربوط به برداشت از میکسر را فراهم کنند.

سخن پایانی

در این مقاله به تعریف میکسر، انواع و دلایل استفاده از آن پرداختیم. همانطور که مشاهده کردیم، استفاده از میکسرها در بیشتر کشورها غیرقانونی است و به همین دلیل امکان مسدودسازی آن‌ها زیاد است. در نتیجه استفاده از میکسرها دارای ریسک‌های فراوانی است و در انتخاب آن‌ها بسیار باید دقت نمود.